środa, 6 kwietnia 2011

nie będę tu nikogo okłamywać, czasu było brak.

najpierw (narpiew!) to sie zirytowalam, ze Alma ma bloga dla doroslych. i sie unioslam, gdyz ja rowniez chcialabym zostac uznana za taka wyjatkowO, co ja trzeba cenzurowac.
na ambicje mi poszlo.
ale potem sie okazalo, iz Alma dokonala samocenzury, to mi przeszlo. czyli nie jestem taka znowu najostatniejsza z ostatnich.
dobrze.

poza tym to co. z nart wrocilam, owszem. wiecej bledu nie popelnilam, chociaz moj nauczyciel usilnie twierdzil, ze jednak jezdzic umiem, a raczej umiec bede, gdyz mam potencjal.
a potencjal wiadomo. w dzisiejszym swiecie - skarb.
to ja ten potencjal zuzylam na inne atrakcje, bo po nartach bolaly mnie nogi. a prawde rzeklszy to wlasciwie tak sie zmeczylam, ze o maly wlos nie dostalam torsji (jak ja sie pieknie wyrazam), chociaz przed nauczycielem mym, wyzej wspomnianym, twardo utrzymywalam, iz torsje te pochodza raczej stad, iz cwiczenia wykonywalam na wielkim kacu (o czym nauczyciel wiedzial, gdyz uczestniczyl w tym zlym wieczorze, a jak.)
zadziwiajace jest to, ze dzis mniej wstydzimy sie kaca niz zmeczenia, prawda?
byc moze jest to zwiazane z korporacyjna modla, ktora powtarza sie jak zaklety "work hard,play hard". nigdy nie badz zmeczony, zawsze badz na czasie. zawsze. w pracy, na spotkaniu, w knajpie, na rytualnej "najbce" (jak mawiaja moi ukochani koledzy). zawsze badz sprawny, usmiechniety, fit i w ogole. bo Cie cos ominie. kariera ucieknie, wszystko przepadnie. troche to przykre, ale z drugiej strony - zrozumiale. mocno wspolgra z amerykanskim LAJFSTAJL. i z pedem, ktory jest wokol.
z tegoz pedu wlasnie wypadlam na chwile, coby powrocic na lono bloga, bo mi go brak jednak nieco :) przyznaje sie!
i wiosna nadeszla. i ja sie do zycia obudzilam. i czasem fajnie jest.

3 komentarze:

  1. Wszelki duch...
    juz straciłam nadzieję, że wrócisz, niedobra :)
    No to teraz, jak już jesteś, to PISZ, PISZ !
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  2. pozdrawiam też :-)
    a Ty się również obijasz, moja droga!

    OdpowiedzUsuń
  3. Nadejszła, oj, nadejszła.
    Fajnie Cię znów czytać.

    OdpowiedzUsuń